13 november Keuzes maken

Je hebt altijd een keuze.

De afgelopen week stond in het teken van keuzes maken. Ga ik werken aan de opdracht, of neem ik tijd voor theorie en ga ik met mijn neus in de boeken? Welk boek start ik mee? Moet ik überhaupt wel aan de studie, of gaat de verbouwing van mijn huis voor, moet ik mijn mail nu beantwoorden, of laat ik de mail nu terzijde, om me te richten op het invallen? Etc, etc. Sommige keuzes zijn triviaal en zo genomen, andere keuzes zijn principieel en hebben impact. Leiding geven is altijd keuzes maken. Ik reflecteer even op een paar keuzes die deze week aan de orde waren. Ik denk dat deze keuzes ook laten zien welke persoon achter de directeur zit.

Keuze 1: Viva Las Vegas! Er zijn geen invallers. Ok, voor een zieke leerkracht kàn je, met wat mazzel, wellicht een invaller krijgen. Maar voor andere redenen heeft Leswerk al te kennen gegeven geen invallers meer beschikbaar te hebben. De vijver is zo goed als opgedroogd. Dus toen collega C 2 bijzondere verlofdagen vroeg, omdat haar man als lid van het Nederlandse team bodybuilding naar Las Vegas moest (Zij is zijn persoonlijke assistente...) had ik natuurlijk nee moeten verkopen. Ik koos ervoor op basis van reden 8.8 toch haar die twee dagen te geven. Dat betekende dus dat ik een dag de groep moest nemen en dat een andere collega een ochtend extra moest werken. Extra werkdruk en extra uitbetalen. Een flinke investering voor mij en het team.
Hij won de bronzen plak en het hele schoolteam juichte mee. Het team liet zijn eensgezindheid en gezamenlijke kracht zien. Bovendien weet ik zeker dat ze dit op een zeker moment terug gaat geven.
Goede keuze.

Keuze 2: Op 4 november hoorde ik dat een nicht van mij brand in huis heeft gehad. Ze kan tot januari niet terug in haar huis en alles moet schoongemaakt. Mijn vrouw en ik hadden de verbouwing voor haar praktijkruimte bijna klaar. We hoefden eigenlijk niet te overleggen. Kom maar! En zo kwam op de verjaardag van mijn oudste zoon (20 man familie over de vloer, ook dat is een keuze...) mijn nicht en haar man in de aanbouw wonen. Familie eerst.
Maar dat betekende dus wel dat eerst de aanbouw afgemaakt moest worden. De laatste isolatie, een verfje op het plafond, nog even afkitten, meubels erin, trap erin, ga maar door.
Dan ligt de studie dus even plat. En ondertussen tikken de dagen weg. Gelukkig had ik al een stukje vooruit gewerkt, dus er zat wat rek, maar toch.
En ook hier: De band met de familie trekt gelijk aan. Mijn vader en oom komen nog even voor de laatste klusjes helpen, tante komt langs enzovoorts.
Goede keuze.

Keuze 3: Met collega-directeur heb ik het plan voor Halsteren voorgelegd bij het CvB. (Zie post 5 november). Het CvB ziet redenen om dit verder te ontvouwen, al zijn er bepaalde bedenkingen. Belangrijkste punt: Ze willen in principe op elke school een eigen directeur. Eigenlijk hadden ze al een directeur voor een van de beoogde scholen. Een vervolggesprek is gepland op 5 december. Ook al zo'n keuze...
Maar concreet komt collega-directeur met het volgende voorstel: Waarom doe je niet school nummer 4. Dan kan je volledig directeur worden en zetten we een ander als locatieleider op mijn school. Dat is voor mijn persoonlijke ontwikkeling een mooi plan. Maarrr... Om nu na minder dan twee jaar de school over te dragen aan een ander, midden in een traject, waarbij de papieren visie wordt omgezet in praktijk, waarbij net rust is teruggekeerd, waar het leerlingenaantal groeit... Moeilijk. De keuze tussen loyaliteit naar school, collega's, ouders en persoonlijke ontwikkeling. en wat zegt dat dan over mij, als mens, als ik voor mezelf kies...
Moeilijke keuze. Hier moet ik nog even over denken.