Verstandig leiderschap: hulp vragen.

klik HIER voor juf Ank over sprookjesjuf

Afgelopen week leek een week die zó uit de Luizenmoeder kwam. Maar dan zonder de grappen. Ouders die stalkende berichten sturen, een collega die door de stress uitvalt. En dan nóg één... Een ouder die opbelt vanwege een ex-man die met een bijl huis, auto en caravan aan stukken slaat en af moet koelen in de penitentiaire inrichting in Breda. De IB-er die ziek naar huis gaat, twee sterfgevallen bij teamleden, route 8 met verkeerde uitslagen, mailen en bellen met bestuur, het hield niet op. Voldoende stof voor een boek, of enkele afleveringen van de Luizenmoeder.
Maar we hebben ons er met heel veel bezieling en hard werken doorheen geslagen en toen uiteindelijk vrijdags de sportdag werd gedraaid (met één overgebleven leerkracht, ikzelf en een aanvulling van invallers, stagiaires, klassenassistentes en een ontzettend fijne groep ouders), was het een groot succes en ging ieder kind moe, maar heel tevreden naar huis.

Als leider was het constant schakelen. Invallers regelen (met een spoed-mail naar Leswerk). Bellen met politie en externe contactpersonen betreffende de gestalkte juf, mailen, bellen en bespreken met ouders wat de effecten zijn van de foutieve Route 8. Dat zou eigenlijk door de groepsleerkracht gedaan worden (met burn-out op maandag huiswaarts gegaan) of door de IB-er (woensdag ziekgemeld, want overbelast). Dus de studie-dag op woensdag maar weer ingezet voor crisis-management. Een goed gesprek met de collega's die een sterfgeval hebben in de familie. Tussendoor naar het symposium van LPS, want daar word je als directeur ook verwacht. Tijdens het symposium netwerken met VO, contact met personeelszaken wegens invallers gezocht.
Ondertussen zit mijn zoon in de stress vanwege een Frans S.O., waar hij niet genoeg voor heeft geleerd.
Op vrijdag, vlak voordat de klas binnenkwam. (vrijdags sta ik voor groep 5/6) belde het CvB. Of het nog wel een beetje gaat met mij, red ik het wel? Nou ja, ach, wat zeg je dan? Nou, net...

Het is in zo'n week dat je gaat kijken naar je Lumina Reader. Laten we voor het gemak kijken naar mijn overbelaste eigenschappen.

• 94% betrouwbaar. Gelukkig maar. Daardoor is het lesprogramma doorgegaan en werd de sportdag een succes. 
• 5% sociaal. Thuis moppert mijn zoon dat ik geen tijd heb om te voetballen en mijn vrouw dat ik tegenwoordig geen tijd heb om thuis eens mee te helpen. Op school gaat effectiviteit voor een informeel momentje. Als schoolleider let ik er juist heel erg op mijn betrokkenheid bij de bovengenoemde zaken te tonen. Ook krijg ik als feedback dat ik me juist empatisch opstel, wellicht is die 36% niet helemaal juist.  In ieder geval ben ik me heel bewust van hoe ik me opstel bij dit soort crisis-gevallen.

Wat ik in ieder geval tijdens zulke dagen duidelijk wordt, is dat stress-bestendigheid, besluitvaardigheid en sociale vaardigheden alle drie belangrijk zijn. En dat je op tijd aangeeft bij je bestuur dat je hulp nodig hebt. Weten dat je het kan is een mooie eigenschap, maar weten dat het niet gaat en dat ook erkennen is wellicht nog belangrijker. 

Een korte tijd geleden heb ik bij Mieke aan de bel getrokken en uitgelegd dat ik met mijn planning heel krap uitkom. Goed gesprek gehad. Van Mieke bericht gekregen dat uitstel aangevraagd mag worden. Ik heb dat niet gedaan. De gedreven leider wilde het persé af hebben binnen de tijd. Met het idee van: Ik zal het potverdorie afkrijgen. En zo heb ik de laatste tijd heel veel tot laat in de avond gewerkt aan de opdrachten van de MLO. Want het moest af. Want ik wil het zo. Dat betekende wel dat ik al het werk dat ik tot dan af had naar de docenten heb gestuurd ter evaluatie. Door de feedback van de verschillende docenten kon ik weer verder. Ook hier was hulp heel erg nodig. Wellicht heb ik het erg laat ingezien, maar toen ik hulp vroeg, is die hulp goed gegeven. (Bedankt!!)

En nu denk ik dat alles af is. Morgen draai ik alles uit en lees ik opdracht voor opdracht nog eens door.