5 November: Alea iacta est

5 November. Vandaag is mijn vrouw jarig. Mirjam en ik hebben elkaar op de PABO leren kennen en zijn samen het avontuur aangegaan. Vandaag was ze jarig en dat hebben we met cadeau's aan de ontbijttafel gevierd. Daarna moest ik snel naar school, want er zijn twee zieke leerkrachten en ik moest een belangrijk telefoontje voeren.

Vorige week woensdag sprak ik tijdens de cursus met Ad. Hij vormt samen met een collega-directeur een tweehoofdige directie voor drie scholen. Dat intrigeerde me zo dat we er een tijdje over gesproken hebben, de opdracht van dat moment volledig uit het oog geraakt... Er werd een zaadje bij me geplant en dat zaadje heb ik voorgelegd aan een collega in Halsteren.

Hoe het zo kwam...

Er zijn 5 scholen in Halsteren/Lepelstraat die vallen onder hetzelfde bestuur. Van de 5 scholen gaan er twee directrices weg. Twee scholen staan al onder dezelfde directeur. Zelf ben ik directeur van de laatste school, in Lepelstraat. Dat doe ik 3 dagen als directeur, voor meer uren is te weinig formatie. Dat betekent dat er straks 5 scholen zijn, met 2 directeuren. En daar zie ik een kans...
Op de scholen wordt al bovenschools overleg gevoerd. En de andere overgebleven directeur en ik hebben een vergelijkbare stijl van leidinggeven.
Ik ben bij hem langsgegaan om het concept van een cluster, met gedeeld leiderschap voor te leggen. Samen directie van de 5 scholen in Halsteren.
Op die manier kunnen we gebruik maken van elkaars sterke punten op verschillende gebieden. Allereerst kunnen we elkaar als directie versterken. Maar ook op de scholen kunnen zaken als gymleerkrachten, IB-overleg, onderwijsvernieuwingen, PLG's, etc., etc. ontzettend versterkt worden wanneer we met een cluster-concept aan de slag gaan.
Mijn collega was daar ook enthousiast over. Ik heb met hem afgesproken dat hij eerst thuis dit zou voorleggen. En toen hij me gisteren thuis belde, was de zaak tussen ons twee eigenlijk rond. Of ik naar het bestuur wilde bellen.
Zodoende belde ik vanochtend (enigszins nerveus) met het CvB. Die luisterde en de volgende stap is nu dat we een afspraak maken bij het CvB, om ons voorstel op tafel te leggen. Dat zal mijn collega-directeur weer doen.
De Teerling is geworpen...

Spannend!

Terugkijkend naar hierboven, probeer ik even te reflecteren.
Ik heb me hier heel pro-actief opgesteld. Er zijn in omgeving verschillende uitdagingen waar we voor staan. Die uitdagingen zijn: Tekort aan directeuren, onderwijsvernieuwingen, Leerlingenhulp-vraagstukken, kortom, de zaken waar het onderwijs tegenwoordig tegenaan loopt. Tegelijk heb ik een paraplu-perspectief proberen te houden, door naar het grote geheel te kijken, met onze school als wezenlijk onderdeel daarvan. Waar kunnen we met elkaar een win-win situatie creëren, uitgaande van oprechte, authentieke bedoelingen. Wat ik heel belangrijk vind in deze situatie is ook de menselijke factor. Als beoogde directie-partners onderling, maar ook naar de verschillende teams, zelf naar de directrices die afscheid nemen. Wat voorop staat is de welgemeende opvatting dat we er allemaal samen op vooruitgaan, niet persoonlijk gewin.
Ambitie, maar geen persoonlijke ambitie. De ambitie om het onderwijs voor de kinderen in Halsteren beter te maken, kansen te creëren.
Wanneer ik dan het boek van Covey lees, denk ik dat we met deze opzet en vanuit deze missie een goede formule kunnen wegzetten. Laten we hopen dat het CvB dat ook denkt. Ik geloof er wel in...